سیدنی لومت ؛ بعد از ظهر با سرپيكوي خشمگين
«سیدنی لومت» در ۲۵ جون سال ۱۹۲۴ متولد شد. والدین او در تئاتر کار می‌کردند و این موضوع راه را برای حضور لومت در دنیای بازیگری از خردسالی هموار کرد. ۵ ساله بود که روی سن تئاتری رفت که پدرش در آن کار می‌کرد و ۱۱ ساله بود که برادوی را هم تجربه کرد. در سال ۱۹۳۹، لومت برای خدمت سربازی در جنگ جهانی دوم فراخوانده شد و بیش از سه سال برای ارتش آمریکا خدمت کرد. پس از بازگشت از جبهه‌ی جنگ، لومت کارگردانی تئاتر را برگزید و سپس وارد تلویزیون شد. او تا مدت‌ها سناریو می‌نوشت یا دستیار کارگردان بود تا آن‌که با سریال «عکاس جنایت» (Crime Photographer) در سال 
۱۹۵۱ کارگردانی حرفه‌ای را در تلویزیون تجربه کرد. او تا سال ۱۹۵۶، یازده سریال را برای تلویزیون CBS ساخت.
سال ۱۹۵۷، وارد دنیای سینما شد و در همان بدو ورود، معروف‌ترین فیلمش را ساخت، یعنی «۱۲ مرد خشمگین». در این فیلم «هنری فاندا» در نقش عضو هیئت‌منصفه‌ی دادگاهی است که باید بر گناهکاری یا بی‌گناهی یک جوان رأی دهند. با آن‌که فیلم در فضایی بسته ساخته‌شده، اما دانش لومت در زمینه‌ی تئاتر، نه تنها از آن فیلمی خسته‌کننده نمی‌سازد، که علاوه بر جذابیت داستان، بیننده را به دیدن بازی‌هایی خوب دعوت می‌کند. کل روند فیلمبرداری ۳ هفته به‌طول انجامید و هزینه‌ی ساختش ۳۵۰۰۰۰ دلار بود. فاندا که دوست نداشت بازیش را در فیلم‌هایش تماشا کند، در نمایش اولیه‌ی فیلم سالن را ترک کرد اما به لومت گفت: «سیدنی، فوق‌العاده شده!» فیلم فروش بالایی نداشت و فاندا مبلغی برای بازی‌اش در فیلم نگرفت، اما همواره اعتقاد داشت این یکی از بهترین فیلم‌هایش است. اولین فیلم لومت، رتبه‌ی ۷ را در بین ۲۵۰ فیلم برتر تاریخ سینما به انتخاب IMDB کسب کرده‌است. این فیلم لومت را نامزد دریافت جایزه‌ی اسکار بهترین کارگردانی نمود و بعلاوه در دو رشته‌ی دیگر هم نامزد بود، اما رقابت را به «پل رودخانه‌ی کوای» باخت.
لومت دوست داشت با بازیگرانی کار کند که بازیگری متد را آموخته‌اند. همین امر باعث شد در سال ۱۹۷۳، دست‌پرورده‌ی «لی استراسبرگ» را برای بازی برگزیند. «آل پاچینو» در «سرپیکو» نقش اصلی را پذیرفت. این فیلم از روی داستان واقعی «فرانک سرپیکو» ساخته‌شد. مأمور پلیسی که مثل هیپی‌ها لباس می‌پوشد و به ارزش‌ها و آرمان‌های خود برای پلیس شدن پایبند است و ناگهان در اداره‌ی پلیس نیویورک، خود را در برابر پلیس‌ها و رؤسایی فاسد می‌یابد. این فیلم، علاوه بر این‌که یکی از کاراکترهای به‌یاد ماندنی پاچینو را نمایش داد، مسیر فیلمسازی لومت را هم روشن نمود. لومت نشان داد که ساخت درام را به‌خوبی می‌شناسد، نبرد عدالت و فساد را می‌تواند در حد کمال نشان دهد و بیننده را در تمام مدت فیلم همراه خود نگاه دارد.
پاچینو برای پیدا کردن نقش، برای مدتی سرپیکو را به خانه‌ی خود دعوت کرد. یک‌بار از او پرسید: «چرا این‌کار را کردی؟» و سرپیکو پاسخ داد: «خب، آل، واقعاً نمی‌دانم… چون، چون اگر من این کار را نمی‌کردم حالا هنگام شنیدن یک قطعه‌ی موسیقی چطور آدمی بودم؟!»
برای مطالعه متن کامل مقاله "سیدنی لومت:بعد از ظهر با سرپیکوی خشمگین"به ادامه مطلب بروید
سینما،ادبیات،دانلود،شعر نو